گزارش محققان؛
ارتباط شاخص توده بدنی با بیماری قلبی در افراد دیابتی
به گزارش پاراسول، محققان دریافتند در افراد مبتلا به دیابت نوع 2، BMI (شاخص توده بدنی) ایده آل برای کاهش خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی با افزایش سن تغییر می کند.
به گزارش پاراسول به نقل از مهر به نقل از هلث لاین، علم پیرامون BMI، چاقی، و بیماری مزمن بحث برانگیز است.
آیا یک محدوده شاخص توده بدنی سالم برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ وجود دارد؟ با کمال تعجب، خیر، تحقیقات جدید نشان می دهد، BMI سالم می تواند با افزایش سن تغییر کند.
در تحقیقات اخیر، دانشمندان بررسی کردند که چه محدوده BMI احتمالا خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی، همچون نارسایی قلبی، سکته و سایر عوارض سندرم متابولیک را در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ می کاهد.
آنها دریافتند که برای بزرگسالان میانسال، ۶۵ سال و کمتر، BMI 23-25، بخشی از محدوده طبیعی، با کمترین خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی مرتبط می باشد. با این وجود، برای افراد بالای ۶۵ سال، شاخص توده بدنی بهینه ۲۶-۲۸ بود که با محدوده «اضافه وزن» مطابقت دارد.
«شاویونگ ژو»، محقق ارشد از بیمارستان مرکزی شیانگ یانگ، می گوید: «یافته های ما نشان داده است که در نقطه بهینه BMI و خطر مرگ و میر قلبی عروقی بین افراد مسن و غیر مسن مبتلا به دیابت تفاوت وجود دارد. علاوه بر این، ما طیف نسبتاً منطقی از مقادیر BMI را برای تعیین پایین ترین میزان مرگ قلبی عروقی در بین بیماران مسن و غیر مسن مبتلا به دیابت شناسایی کرده ایم که در این جامعه سالخورده ضروریست.»
این مطالعه همینطور یک نقطه BMI بهینه را شناسایی می کند که در آن خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی آغاز به افزایش می کند. برای گروه میانسال، این عدد ۲۴ و برای گروه مسن ۲۷ سال بود.
منبع: parasol.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب