مطالعات نشان می دهد؛
بیماری شریان پا می تواند منجر به قطع عضو شود
به گزارش پاراسول، پزشکان چیزهای زیادی در مورد بهترین راه های درمان حملات قلبی و سکته می دانند، اما تابحال واقعاً چنین اطلاعاتی برای بیماری شریان های محیطی نداشتند.
به گزارش پاراسول به نقل از مهر به نقل از مدیسن نت، بیماری شریان های محیطی، با تجمع پلاک در شریان های پا مشخص می شود که سبب درد و مشکل در راه رفتن می شود. بیشتر از ۱۰ درصد از افراد مبتلا به بیماری شریان های محیطی گرفتار ایسکمی مزمن تهدید کننده اندام می شوند که خطر قطع عضو و مرگ را زیاد می کند.
این تحقیق نشان داده است در صورت داشتن ایسکمی مزمن تهدید کننده اندام به اضافه مشکل در ورید اصلی بزرگ پا برای تغییر جهت جریان خون، جراحی بای پس بهترین گزینه نسبت به درمان اندوواسکولار کم تهاجمی است. گفته می شود، هر دو روش به صورت قابل ملاحظه ای کیفیت زندگی بیماران را بهبود می بخشد.
در بای پس، پزشکان از ورید برای تغییر مسیر جریان خون در اطراف رگ خونی مسدود شده استفاده می نمایند. در روش اندوواسکولار کم تهاجمی، یک کاتتر با نوک بالون در یک شریان مسدود شده قرار داده می شود تا آنرا باز کند و جریان خون را تقویت کند. گاهی اوقات، استنت برای باز نگه داشتن شریان تعبیه می شود.
دکتر «متیو منارد»، نویسنده این مطالعه از بیمارستان زنان و بریگهام در بوستون، اظهار داشت: «این یک کارآزمایی برجسته است چونکه ما داده هایی را عرضه می دهیم که تا به امروز خیلی کم بوده است. ایسکمی مزمن تهدید کننده اندام شدیدترین شکل بیماری شریان های محیطی است و کیفیت زندگی این بیماران به صورت کلی بسیار ضعیف است.»
برای این مطالعه، محققان ۱۸۳۰ بزرگسال از ایالات متحده، کانادا، فنلاند، ایتالیا و نیوزلند را مورد بررسی قرار دادند. از این تعداد، بیشتر از ۱۴۰۰ نفر در گروه اول قرار گرفتند و بعنوان بهترین کاندیدهای جراحی بای پس ارزیابی شدند، چونکه دارای ورید بزرگ پا بودند. آنها به صورت تصادفی برای انجام یک عمل بای پس یا اندوواسکولار انتخاب شدند و تا هفت سال پیگیری شدند.
گروه دوم شامل تقریبا ۴۰۰ بزرگسالی بود که کاندیدای ایده آل برای جراحی بای پس نبودند چونکه فاقد ورید کافی پا بودند. آنها تحت یک روش اندوواسکولار یا بای پس قرار گرفتند که از مواد جایگزین استفاده می شد و تا سه سال پیگیری شدند.
در پایان کارآزمایی، افرادی در گروه اول که بای پس را دریافت نمودند، نسبت به همتایان خود که عمل اندوواسکولار را انجام داده بودند، ۳۲ درصد کمتر احتمال داشت که به حوادث پزشکی عمده در رابطه با ایسکمی مزمن تهدید کننده اندام گرفتار شوند.
این مطالعه نشان داد که به صورت خاص، کاهش ۶۵ درصدی در تکرار جراحی های بزرگ برای بازگرداندن جریان خون در ساق پا و کاهش ۲۷ درصدی در احتیاج به قطع عضو در گروه بای پس وجود داشت.
هنگامی که محققان به زندگی بیماران بعد از درمان نگاه کردند، دریافتند که بازگرداندن جریان خون در پا به هر طریقی منجر به درد کمتر و کیفیت زندگی بهتر می شود.
خبرگزاری مهر را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید
منبع: پاراسول
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب