نکاتی درباره تاریخ انقضای داروها
به گزارش پاراسول داروها تاریخ انقضا دارند، ازاین رو لازم است بدانیم تا چه زمان میتوان آنها را مصرف کرد. بعد از اتمام تاریخ انقضا، داروها امکان دارد دیگر ایمن یا به همان اندازه مؤثر نباشند.
به گزارش پاراسول به نقل از ایسنا، نباید داروها را پس از تاریخ انقضا مصرف کرد. اگر مدتی است پزشک دارویی را تجویز کرده است، پیش از مصرف، لزوم دارد که تاریخ انقضای آن بررسی شود. همینطور باید مطمئن شد که دارو را مطابق با آنچه روی بسته بندی یا بروشور توضیح داده شده است به درستی نگهداری نماییم.
اگر ظاهر، طعم یا بوی دارو با زمانی که برای نخستین بار مصرف شده متفاوت می باشد، حتی اگر تاریخ انقضای آن به اتمام نرسیده باشد، بهتر است با پزشک داروساز مشورت شود.
"تاریخ انقضا" به چه معناست؟ تاریخ انقضا معمولاً به این مفهوم است که بعد از آخر ماهی که دارو تجویز شده نباید آنرا مصرف کرد.
تاریخ انقضای محدود بعضی از داروها تاریخ انقضای کوتاهی دارند، مانند:
- ترکیب آنتی بیوتیکی آماده: زمانی که پزشک داروساز آب را به آنتی بیوتیکهایی که به شکل پودر هستند اضافه می کند، پایداری محصول تغییر پیدا می کند و داروساز بسته به نوع محصول، تاریخ انقضای آنرا یک یا دو هفته تعیین می کند.
- قطره های چشمی: تاریخ انقضای این قطره ها معمولاً چهار هفته بعد از باز شدن ظرف به اتمام می رسد چونکه چشم ها بخصوص به باکتری هایی که امکان دارد وارد قطره های چشمی شوند حساس هستند.
لزوم نگهداری مناسب از دارو همینطور نگهداری مناسب از دارو یکی از طریق هایی است که به شما کمک می نماید مطمئن شوید که داروها تا آخر تاریخ انقضا ایمن و موثر باقی می مانند. حتما توضیحات آنرا بخوانید تا متوجه شوید آیا دستورالعمل های نگهداری خاصی برای دارو وجود دارد یا خیر. بعضی از داروها باید در یخچال نگهداری شوند و برخی دیگر را نمی توان در معرض دمای بالا قرار داد. نگهداری نامناسب مانند قرار دادن در محیط مرطوب می تواند به کاهش اثربخشی داروهایی که تاریخ انقضای آنها نرسیده است کمک نماید. برای اغلب داروها و اطمینان از ماندگاری مناسب دارو، بهتر است آنها را در مکانی خشک و خنک نگهداری نماییم.
خطرات استفاده از داروهای تاریخ مصرف گذشته در سال ۱۹۷۹، سازمان غذا و داروی ایالات متحده درخواست نمود تا تاریخ انقضا برای داروهای تجویزی و بدون نسخه درج شود. تاریخ انقضا فاکتور مهمی برای تصمیم گیری در مورد این مورد است که آیا محصول برای بدن بی خطر است یا خیر و آیا از اثربخشی لازم برخوردار است؟
محصولات پزشکیِ تاریخ مصرف گذشته به علت تغییر در ترکیب شیمیایی امکان دارد اثربخشی لازم را نداشته باشند یا خطرناک باشند. بعضی از داروهای تاریخ مصرف گذشته در معرض خطر رشد باکتری ها هستند و آنتی بیوتیک های با قدرت اثر پایین، تاثیری در درمان عفونت ها ندارند و منجر به بروز بیماری های جدی تر و مقاومت آنتی بیوتیکی می شوند. بعد از آخر تاریخ انقضا، هیچ تضمینی وجود ندارد که دارو بی خطر و موثر باشد. اگر تاریخ مصرف دارو تمام شده است، استفاده از آن سفارش نمی گردد.
طبق اداره مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده آمریکا (DEA)، خیلی از مردم نمی دانند که چگونه کابینت داروهای خویش را به درستی تمیز و پاکسازی کنند. ناتوانی در دفع ایمن داروهای قدیمی، بخصوص داروهای حاوی مخدر، اغلب منجر به این می شود که داروها به درستی مصرف نشوند.
مرکز کنترل و جلوگیری از بیماری های ایالات متحده گزارش می دهد که هر ساله ۵۰ هزار کودک روانه اورژانس می شوند چونکه بزرگسالان مراقب نبوده اند.
با داروهای تاریخ مصرف گذشته چه کنیم؟ ابتدا، برچسب دارو را بخوانید و دستورالعمل های خاص در ارتباط با چگونگی از بین بردن آنرا که امکان دارد توضیح داده شده باشد، مطالعه کنید. برنامه بازپس گیری دارو روش بهتری برای دفع داروی تاریخ مصرف گذشته یا استفاده نشده است.
بعنوان مثال، روز ملی بازپس گیری داروهای تجویزی در ایالات متحده با تمرکز بر این مورد مهم و یادآوری به همه برای چگونگی پاکسازی قفسه داروها از داروهای غیرضروری و قدیمی، به یک مبحث حیاتی در حوزه بهداشت عمومی می پردازد. از راه این برنامه، تعداد زیادی از داروهای غیرضروری و تاریخ گذشته برای امحای مناسب، جمع آوری می شوند.
اما زمانیکه برنامه های بازپس گیری دارو در دسترس نیست، طبق دستورالعمل ها لازم است داروها را بعد از مخلوط کردن با ماده ای مانند خاک، مهر و موم کرده و در سطل زباله رها کنید. با این وجود، برخی داروهای خاص را باید در فاضلاب رها کرد چونکه در صورت مصرف تصادفی امکان دارد برای کودک یا هر شخص دیگری مضر و حتی کشنده باشد.
امحای داروهای استنشاقی یکی از نگرانی های زیست محیطی در ارتباط با داروهای استنشاقی است که بیماران مبتلا به آسم یا سایر مشکلات تنفسی استفاده می نمایند. بنابراین، لازم است دستورالعمل های ذکر شده روی برچسب بسته بندی دارو مطالعه شود. این محصولات دارویی در صورت سوراخ شدن یا رها شدن در آتش می توانند خطرناک باشند.
یک چالش قابل تامل امکان دارد این پرسش مطرح شود که آیا رها کردن بعضی از داروها در فاضلاب در شرایطی که بازپس گیری دارو در دسترس نیست، مشکلی ایجاد نمی کند؟
نگرانی هایی در مورد سطحی از محصولات دارویی وجود دارد که امکان دارد در آب های سطحی مانند رودخانه ها و دریاچه ها و در منابع آب شرب یافت شود. راه اصلی ورود مواد دارویی به منابع آب توسط افرادی است که از دارو مصرف کرده اند و سپس به صورت طبیعی از بدن خود دفع می کنند. خیلی از داروها به صورت کامل در بدن جذب یا متابولیزه نمی شوند و می توانند بعد از عبور از تصفیه خانه های فاضلاب وارد محیط شوند.
همینطور کارشناسان در گزارشی تاکید نمودند آلودگی رودخانه های جهان ناشی از نفوذ مواد و محصولات دارویی، تهدیدی برای سلامت محیط زیست و جهان است. استامینوفن، داروهای صرع و دیابت و همینطور ترکیباتی چون نیکوتین و کافئین به صورت گسترده در آلودگی رودخانه ها نقش دارند.
این بررسی یکی از گسترده ترین مطالعات انجام شده در مقیاس جهانی است که نشان داد رودخانه های پاکستان، بولیوی و اتیوپی از آلوده ترین رودخانه ها هستند. رودخانه های ایسلند، نروژ و جنگل های آمازون هم از بهترین وضعیت برخوردار بودند.
به قول متخصصان هنوز تأثیر خیلی از رایج ترین ترکیبات دارویی در رودخانه ها تا حد زیادی ناشناخته است. اما هم اکنون به خوبی ثابت شده است که داروهای ضد حاملگی می توانند بر رشد و تولید مثل ماهی تأثیر بگذارند و کارشناسان نگران هستند که افزایش میزان آنتی بیوتیک ها در رودخانه ها بتواند اثربخشی این گروه از ترکیبات درمانی را بعنوان دارو محدود کند.
در این مطالعه، آب بیشتر از ۱۰۰۰ سایت آزمایشی در بیشتر از ۱۰۰ کشور نمونه برداری شد. در مجموع، بیشتر از یک چهارم از ۲۵۸ رودخانه نمونه برداری شده دارای موادی بودند که بعنوان "مواد دارویی فعال" شناخته می شوند و میزان آن برای موجودات آبزی خطر آفرین بوده است.
بنابر گزارش ایسنا، متخصصان اظهار داشتند: معمولا، آنچه اتفاق می افتد این است که ما این مواد شیمیایی را مصرف می نماییم، آنها برای درمان بیماری های ما کاربرد دارند و سپس از بدن دفع می شوند. اما از طرفی این را هم می دانیم که حتی مدرن ترین تصفیه خانه های فاضلاب قادر به از بین بردن کامل این ترکیبات پیش از ورود به رودخانه ها یا دریاچه ها نیستند و این چالشی است که انسان هم اکنون با آن روبروست و شاید در آینده علم و فناوری بتواند چاره ای برای آن بیابد.
منابع: 1، 2، 3
منبع: پاراسول
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب