یك روانشناس كودك مطرح كرد؛
مهم ترین تهدید دوران قرنطینه برای بچه ها
مهم ترین خطری که بچه ها را در دوران قرنطینه تهدید می کند، بی برنامگی و بی نظمی رفتاری در سبک زندگی آنها است.
سمیه عابدی روانشناس کودک و نوجوان، در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: بچه ها به برنامه روزانه نیاز دارند، در حقیقت تنظیم برنامه روزانه، آنها را از آشفتگی رفتاری باز می دارد. بنابراین والدین می بایست بخصوص در دوران قرنطینه و خانه نشینی، برای فرزندان خود برنامه روزانه داشته باشند تا گرفتار مشکلات رفتاری در دوران بزرگسالی نشوند. وی خاطرنشان کرد: با عنایت به این که مغز انعطاف پذیر بوده و مهم ترین کارکردهای عالی شناختی توسط مغز مدیریت و پردازش می شود، ازاین رو برنامه ریزی روزانه می تواند ابزار مهمی برای آموزش عادت های مختلف باشد. به عبارت دیگر، زندگی برنامه ریزی شده و قابل پیشبینی به کودکان و نوجوانان کمک می نماید تا علاوه آموزش دقیق و تمرکز، احساس آرامش و امنیت بیشتری داشته باشند. عابدی افزود: برنامه های روزانه که بر محور خوش گذراندن یا وقت گذراندن در کنار یکدیگر باشد، رابطه میان پدر و مادر و کودکان را تقویت می کند. می توان گفت برنامه ریزی با ترشح هورمون سروتونین در مغز هم ارتباط شگفت انگیزی دارد، در واقع سروتونین، فرد را در حالت تعادل نگه داشته او را از سردرگمی خارج می سازد. وی اظهار داشت: برنامه ریزی روزانه می تواند، ایجادگر حس امنیت در موقعیت های استرس زا و در دوره های سخت بلوغ بشود. هنگامی که کودکان به نوجوانی می رسند، خانواده هایی که برای کارهای روزانه خود عادت به برنامه ریزی دارند، می توانند حس خوب همراهی را به او القا کنند. برنامه های روزانه قابل پیشبینی خانواده می تواند تسکین دهنده نوجوانان در تغییراتی باشد که در حال تجربه آن هستند. عابدی با اشاره به اینکه برنامه ریزی روزانه به بچه ها کمک می نماید تا ساعت بدن آنها تنظیم شود، اضافه کرد: زمان خواب مشخص به بدن کودکان کمک می نماید تا بداند زمان خواب چه وقتی است. به صورت کلی برنامه های روزانه می تواند به تنظیم زمان و مهارت های پایه کودک کمک نماید. این روانشناس کودک و نوجوان افزود: داشتن یک وظیفه مهم برای انجام کارهای روزانه خانواده، می تواند سبب ایجاد حس مسئولیت، عزت نفس و رشد فکری شود. چنانکه بر هورمون سروتنین تاثیر گذارده و آینده ای مملو از شور و نشاط را برای او رقم زند. وی با اشاره به اینکه در برنامه های روزانه باید فرصتی را برای تخلیه هیجانات کودک داد، اضافه کرد: کودکان از راه بازی تجربیات صدمه رساندن و پر از تنش خویش را بازآفرینی و رها می کنند و به این شکل احساس قدرت و کنترل بر مشکلات به آنها دست می دهد. کودک از راه بازآفرینی مکرر بازی، می تواند به تدریج مسائل را از نظر ذهنی و روحی هضم کرده، بر افکار و احساسات هولناک خود تسلط یابد؛ این خودمهاری و خودتنظیمی همانپ، مهارت شناختی و اجتماعی است و ابزار آن هم برنامه ریزی است. عابدی تصریح کرد: برنامه ریزی روزانه برای همه ی کودکان، یک کمک بسیار بزرگ است. آنها یاد میگیرند، چگونه مسؤولیت پذیر باشند و برای رسیدن به اهداف خود، با استفاده از توانایی های شناختی، رفتار خود رادر قلمرو فراشناخت، استدلال، تصمیم گیری، نو آوری، خودتنظیمی، خود مهاری و...، تنظیم کنند. او در آخر اظهار داشت: آینده مطلوب یک جامعه سالم در گرو عملکرد درست و برنامه ریزی در جهت مهارت های شناختی و اجتماعی در طول رشد کودکان آن جامعه است. بنابراین خانواده ها توجه داشته باشند که در خانه نشینی طولانی مدت، هیچگاه بچه ها را بدون برنامه نباید گذاشت.
منبع: پاراسول
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب